Glaukom danas, kao drugi po učestalosti uzrok slepila u svetu, predstavlja optičku neuropatiju sa karakterističnim izgledom optičkog diska i specifičnim oblikom i rasporedom ispada i defekata u vidnom polju, udruženiih, ali ne i uvek sa povišenim intraokularnim pritiskom (IOP).
Zbog toga što pacijenti sa glaukomom imaju dugo očuvanu centralnu vidnu oštrinu, jer početni karakteristični ispadi nastaju u perifernim delovima a često su i bez subjektivnih tegoba, nažalost često budu kasno dijagnostikovani.
Značajnost ispitivanja vidnog polja je da se bolest otkrije u najranijoj fazi u cilju daljeg praćenja, lečenja i zaustavljanja progresije bolesti.